قدم به قدم با علی عزیز مامان و بابا

امشب حنا بندون دایی مهدی هست و فردا شب هم عروسی اش. خدایا خودت کمک کن مراسمش به خوبی و آبرومندانه برگزار بشه. نمی دونم بتونم برم حنا بندون یا نه چون کمر درد شدیدی دارم و خستگی سفر تو تنمه. اما خیلی دوست دارم برم. اگه بتونم استراحت کنم و دستی به خونه بکشم و بابایی هم رخصت بده می رم.

مهمترینش: تا وقتی بچه به سن ازدواج نرسیده مطرح کردن کیس مورد نظر والدین برای ازدواج بهش و به خانواده کیس، اشتباه محض هست. خانواده دختر رو در تنگنا قرار می ده و یه رو دربایستی هم برای پسر ایجاد می کنه. حالا در این مورد پسر مورد خیلی نابی هست که خیلی ها آرزوی اون رو دارن. در خواستگاری همراهان پسر نقش پررنگی روی احساس دختر می تونن بازی کنن. میزبان همیشه باید با روی خوش از مهمان پذیرایی کنه چه خسته باشه، مریض باشه، از مهمان بدش بیاد، خودش یا خونه اش آمادگی نداشته باشه، مهمان بد موقع اومده باشه، سرزده اومده باشه،  یا اینکه با همسرش یا بچه اش بحثش شده باشه. در هر صورت رفتار میزبان بیش از هر چیزی روی مهمان تاثیر داره و مهمان هم زود متوجه...

شام خونه دایی خوابیدیم. فردا صبحش می خواستیم آماده بشیم برگردیم شیراز.دور هم نشستیم و دایی سوژه زوج رو دوطرفش نشوند و صحبتهاش رو کرد. بین صحبتها که داشت اسم گذاری دخترش رو تعریف می کرد یاد مادرش افتاد و خیلی گریه کرد. خلاصه یه جلسه دیگه هم رفتن تو اتاق و در این حین برنامه ریزی شد بریم خونه حاج هر*مز. ناهار خونه اونا بودیم. و برای شام رفتیم خونه خان عمو. زن دایی هم بین راه خیلی با من صحبت کرد. بعد از شام که داشتیم برمیگشتیم خونه دایی سوژه من یه قرار با دوست دوران دانشجویی ام گذاشتم و دیدمش و چقدر خوشحال شدم از دیدنش. فردا صبح راه افتادیم و برگشتیم شیراز.  

تحویل سال 2.15 نصف شب بود. من تا شب قبلش قصد داشتم به اتفاق بابایی بیدار شم برای تحویل سال. و دوست داشتم بعد از تحویل سال نماز شب بخونم. وقتی قرار بر رفتن شد باید فوری وسیله جمع می کردیم و زود می خوابیدیم که فردا صبح زود راه می افتادیم. وسیله ها رو جمع کردیم و صبح ساعت 7 راه افتادیم. ناهار بین راه خوردیم و بعد از ظهر رفتیم خونه دایی مورد نظر. اونا هم از هیچ چیزی خبر نداشتن. نزدیک غروب بود که عمو ریزه اوکی داده بود برای باز کردن سر صحبت. دایی ها کنار هم نشسته بودن تو پذیرایی که دایی بزرگه ما رو صدا زد بریم بشینیم پیش اونا. علی هم با بهاره بازی می کرد. من و بابایی، دایی و زن دایی، عروس خانوم و  عمو ریزه نشستیم دور دایی. دایی بعد از ...

روز آخر اسفند عقد ه*اجر بود. بارندگی خیلی شدید بود بابایی هم شب قبل خیلی دیر اومده بود خونه و صبح جمعه می خواست استراحت کنه. واقعا اسفند ماه خیلی پر مشغله بودیم. خلاصه بلند شدیم حاضر شدیم و رفتیم. آخرای عقد رسیدیم محضر بعد از ناهار هم بابا یکم استراحت کرد و برگشتیم شیراز. تو برگشت مامان بابای بابایی و عمو ریزه هم همراهمون بودن. بابا اینا هم با ما برگشتن. تو راه با موضوع ازدواج هی سر به سر عمو ریزه گذاشتن که بیا و راضی شو واسه همین دختری که می گیم پا پیش بذاریم و ... رسیدیم شیراز آقا جون می گفت بابا من رو برسونه خونه و بعد اونا رو برسونه. شک هم کردم که حتما باهاش کاری دارن ولی اول اونا رو رسوندیم و گفتیم بعد از شام می یاییم. به علی قول ...

مدتی هست ننوشتم. یا حسش نبوده یا کار داشتم و ... خلاصه دیوار کج بوده و سقف کوتاه بوده و ... سفر حج خیلی خوب بود. عالی بود. سر فرصت می نویسم در این زمینه. عروسی دایی مهدی که طبق برنامه ریزی خودش 30 بهمن بود به علت فوت عمه بابا عقب افتاد. خانه تکانی رو شروع کردم و تقریبا به انتها رسیده جز کارهای عقب افتاده از قبل و ریزه کاری. تعدادی از مبل های جدید رو آوردیم خونمون و بعد از شست و شو باید بچینمشون. دوست دارم خانه تکانی خوبی داشته باشم که به امید خدا بعد از به دنیا اومدن نینی کاری در این زمینه نداشته باشم. نینی بدون نام ما هم خوبه ولی هنوز اسم نداره. نمی دونم بابایی کی می خواد اسم انتخاب کنه یا اسمی که انتخاب کرده رو رو کنه!!! آخر...

به لطف بی نهایت و همیشگی خدای مهربان، آز غربالگری دوم خوب بود. از اوایل بارداری متوجه خالی شدن یکدفعه ای حفره ای تو شکمم احساس می کردم که با توجه به تجربه ام سر علی حدس می زدم مربوط به نینی باشه. و البته درست بود چون تقریبا هر روز احساسش می کردم. این تکان ها از روی شکم مشخص نبود و حرکت واضحی هم نبود. بعد از ورود به چهار ماهگی حرکات مشخص تر شد و الان که 21 هفته هستم قشنگ می فهمم. حتی حرکتش گهگاهی از روی شکم قابل تشخیصه. هنوز برای بابایی نتونستم یکی از این حرکات رو شکار کنم. وروجک انگار می فهمه بابایی دست گذاشته فوری آروم می گیره و یا خیلی بواش تکون می خوره. مثل قایم موشک بازی!! هفته آینده به لطف خدا عازم حج هستیم کم کم باید به همکاران گرا...

به لطف بی نهایت خدا بابا و هم گروهی هایش به سلامتی برگشتن. بر خلاف تصور همه ما چشم انتظاران این کاروان انفرادی به ریاست بابایی بلیط برگشت تهیه نکرده بودن و قرار بوده آقای ب ر ز گ ر که تو سازمان حج و زیارت بوده براشون بخره و ایشان هم بنا به دلایلی از جمله قطع بودن خطوط مخابراتی فرودگاه نجف موفق به تهیه بلیط نشده بود. خلاصه کاروان ما زمینی برگشتن. از نجف زمینی اومدن تا مرز چذابه و از اونجا هم به شیراز. خدایا شکرت که صحیح و سالم اومدن. مدتی که بابایی سفر بود علی مریض شد. یه شب خیلی حالش بد بود و تب کرده بود. از خواب بیدار شد و گفت: از توی خواب بابایی رو دیدم. گفتم خوب چی گفت بهت؟ گفت بهم پرتقال داد. بعد با ذوق گفت بابا فیض اله رو هم دیدم. قر...

دکتر اصرار داشت که سر 18 هفته تمام برم سونوی غربالگری دوم. اما تو این هفته که 18 هفته ام تموم می شه نه ادیب هست نه پایدار. و منشی پایدار می گفت که تا 19 هفته اگه مشکلی باشه دکی قانونی نامه می ده برای خدای ناکرده سقط. و البته کلی هم امیدواری داد که مشکلی نیست و اینا! این خبر در کنار عدم حضور بابایی استرس بدی به من وارد کرد!!! ان شالله که مشکلی نباشه. من اصلا نمی تونم تو هر شرایطی به سقط فکر کنم. خدایا خودت اینطوری امتحانم نکن و سلامتی و آرامش بده بهمون.