دید و بازدیدهای کرونایی

به علت این ویروس منحوس خیلی دید و بازدیدها محدود شده. روز اول عید با 10تا گلدون شب بو و تعدادی هم گدون دیگه راهی ولایت یا همون سجادیه ولفجر شدیم.

دید و بازدیدها از خونه آقا برفی شروع شد و پس از عید دیدنی دم دری یا سک سکی دکتر و عمه ها و خاله و دایی و آقا فیضی، به همون جا ختم شد. در حیاط خونه آقا فیضی، کارگران از زمان تحویل سال مشغول کار بودن. و کار حیاط هنوز هم که هنوزه با گذشت حدود یک ماه و نیم تموم نشده(البته سابیدن کاشی ها مونده) تعمیرات روزهای قبل تحویل سال بماند.

بچه ها وقتی دیدن آنا مری سفره هفت سین نچیده، سریع دست به کار شدن و با مدیریت علی و نظارت خاله ها، و با وسایل موجود در آشپزخانه سفره رو چیدند و نواقص رو با غنایمی که از هفت سین خونه های قبلی جمع کرده بودن تکمیل کردن!😂

ناهار خونه آقا برفی بودیم و پس از چند روز در رفت آمد بودن یک شب خونه اونا خوابیدیم اما وقتی دیدیم وضعیت مناسبی ندارند، کمی هشدارها رو جدی گرفتیم و دیگه حدود یک ماهی خونشون نرفتیم. فقط در حد سلام و احوالپرسی دم دری و تحویل مایحتاج ضروری. اما درعوض خونه آقا فیضی دوهفته ای اتراق کردیم. 

ایاز اینا هم فک کنم اولین باری هست که عید نیومدن...